Na de nipte nederlaag tegen Oranje Nassau 4 stonden er nog drie wedstrijden op het programma van IJsselvogels 4. Twee wedstrijden daarvan werden doordeweeks gespeeld (HKC-thuis en Nieuwerkerk-uit) en op zaterdag 16 mei stond de thuiswedstrijd tegen RWA 4 op het programma.
De thuiswedstrijd tegen HKC op maandagavond was er één waar gewonnen kon, of misschien wel moest, worden. Beide ploegen stonden met 3 punten onderaan in de poule, dus twee teams wisten dat dit de kans was op een overwinning. De uitwedstrijd werd ongelukkig met 1 goal verschil verloren, maar nu weer een nieuwe kans. Heerlijk weer bij De Verlenging, loepzuiver met inschieten dus ik had er vertrouwen in. Als er dan na 26 minuten nog steeds 0-0 op het bord staat, kan je natuurlijk wel moedeloos worden. 1-0 rust (!), maar in de tweede helft wel de korf geregeld weten te vinden en terecht met 9-5 gewonnen. 3 treffers van Alex, 2 van Marieke en 1 van Wilco, Stef, Laura en Erwin.
Op zaterdag kwam RWA 4 uit Rhoon naar Moordrecht. In de uitwedstrijd tegen deze sterke ploeg een zeer goede wedstrijd gespeeld en eraf geschoten door heren die nu RWA 1 en 2 zijn gaan versterken. Toch met 15-13 daar een goede prestatie geleverd. RWA nu iets gewijzigd en dus waren er kansen tegen RWA, dat nog steeds een kampioenschap in eigen hand heeft. Bijna een week na dato heb ik nog steeds een slecht gevoel over deze wedstrijd. Ik zal vast niet mogen mopperen op vrijwillige scheidsrechters die ervoor zorgen dat we wekelijks een potje komen korfballen, maar zoiets heb ik nog niet meegemaakt. Werkelijk alles op fysiek vlak was toegestaan, waardoor het duwen, trekken en worstelen werd. Binnen de grenzen van het redelijke kan ik daar dan nog mee leven, het 4e werkte hard voor doelpunten en een resultaat en kwam na rust zelfs op een 6-4 en 7-5 voorsprong. Helaas dat we niet konden doordrukken: bijna 20 minuten zonder treffer is gewoon funest, maar de wedstrijd werd er niet vriendelijker op. RWA kwam terug tot 7-7 en 7-8, waarna Ernst een serie onbestrafte elleboogstoten op zijn gezicht beantwoordde met sportieve wraak: 8-8 met nog 5 minuten op de klok. In de vakwissel krijgt Rob een klap in zijn gezicht van een bizarre tegenstander, maar de scheidsrechter maakte het voor mij nog meer bizar. Geen rode kaart uitdelen, maar wel gebieden dat zowel de dader als Rob het veld moeten verlaten. Scheidsrechter Dijkstra van OVVO maakte hiermee zijn dramatische optreden nog erger. Te braaf naar deze man geluisterd en toch Rob maar gewisseld, waardoor hij in het aanvalsvak ontbrak en het maken van de winnende erg bemoeilijkt werd. RWA maakte de 8-9 en ging er met de punten vandoor. Rob 3x, Ernst 2x, Alex 2x, Laura 1x scoorden.
Op donderdagavond 21 mei dan eindelijk de laatste wedstrijd op het veld, de inhaalwedstrijd tegen Nieuwerkerk 6. Deze ploeg is in de zaal 2e geworden in de 3e klasse, een niveautje hoger dan op het veld. Dat Nieuwerkerk slechts 4e staat in deze poule (en zaalkampioen Oranje Nassau 5e) geeft wel aan dat we een loodzware poule hebben getroffen op het veld. De beginfase was direct voor Nieuwerkerk dat binnen 10 minuten op 4-0 stond met stippen en korte kansen. Na de 4-1 van Laura heeft het heel lang 5-1 gestaan, voordat de 6-1 ruststand werd bepaald. De heren bij Nieuwerkerk legden onze schutters lam en het was heel hard werken om tot kansen te komen. Toch in de rust geprobeerd wat bij te sturen om wat makkelijker tot kansen te komen. Dat lukte in het begin maar moeizaam, maar gedurende de wedstrijd werd er wel meer gescoord. Na 12-5 was het slotakkoord in een sportieve wedstrijd voor Nieuwerkerk dat simpel, maar verdiend, met 15-5 won. Zesde geworden in deze sterke poule, waarin PKC voor mij echt de absolute kampioen is (maar dat in een rechtstreeks duel met RWA nog wel moet worden). Laura 2x, Ernst, Wilco en Rob 1x vonden de korf. Bloemen voor Marieke die stopt vanwege haar zwangerschap, voor Sascha die stopt om binnen enkele jaren een groot tenniskampioene te worden en voor Monirah die in woonplaats Capelle bij KCC gaat korfballen. Bedankt voor jullie jaren bij IJsselvogels, we zullen jullie ongetwijfeld blijven zien rondom de velden.
Ook uw coach (en verslaggever) houdt het voor gezien bij het 4e. Na een afgescheurde voorste kruisband (2,5 jaar geleden) niet meer op een fysiek niveau gekomen waarop meekorfballen nu mogelijk is. Ik heb in die periode als coach op mijn manier geprobeerd het 4e te ondersteunen naar betere prestaties (met wisselend succes). Mocht u interesse hebben in deze vrijgekomen positie: er is nog een vacature!
Matthijs