IJsselvogels 2 deelt de punten met Pernix 2

Op de bank
Een (inhaal) uit-wedstrijd in Leiden, op een woensdagavond (29 april) om 20:30 uur, 2 dagen na Koningsdag én een slechte weersvoorspelling (via een betrouwbare bron, namelijk (hoofd)sponsor www.weerslag.nl): veel wind, veel regen en 9 graden Celsius…
Je kan hoog of laag springen, maar ik denk dat er weinig korfballers mij tegen zullen spreken, wanneer ik zeg dat ik op dit soort avonden liever thuis lekker warm op de bank zit / lig achter de televisie / met een boek of wat dan ook. Echter was er niks te kiezen en moest er gewoon gespeeld én gewonnen worden. Pernix 2 (6e in de poule) werd immers eerder dit seizoen al door IJsselvogels 2 (5e) verslagen met 15-11.

Peter Bakker
Om genoeg tijd te hebben om voor te bereiden op de wedstrijd, wilde coach Peter Bakker 2 uur vóór aanvang van de wedstrijd vertrekken. In mijn ogen redelijk vroeg, maar het bleek zo’n gek idee nog niet.. Rond 19:30 uur aangekomen aan de rand van het park waarbinnen het complex van Pernix ligt, moest je door een speeltuintje lopen om bij de velden te komen of een stukje omlopen. Het speeltuintje was geen gewoon speeltuintje, maar eentje met obstakels, zoals: grote keien, een balk, een loopbrug enz. De auto met Peter Bakker, Pieter, Ton en Coen besloten het speeltuintje te nemen. Dit bleek geen slim besluit. Coach Peter gleed weg over een grote kei en belandde zo met z’n achterkant (bil en benen) in het baggerslootje wat naast het speeltuintje lag. Gelukkig niks bezeerd, maar wel zwart van de bagger. Nadat hij snel gedoucht had en Jary z’n trainingspak aan mocht, was het 20:00 uur en konden we gelijk door met de wedstrijdbespreking.

Koningsdag
Nadat iedereen de beentjes had opgewarmd, kon dan eindelijk de wedstrijd beginnen. Er vielen wat spetters en het waaide wat, maar het weer viel zeker niet tegen. Het niveau van beide teams daarentegen wel. Het leek of het gehele team van Pernix direct was doorgekomen na een uitgelopen afterparty van Koningsdag. Naast dat iedereen nog rond liep in zijn / haar oranje tenue, was (met alle respect) het loopvermogen ver te zoeken. De reden van het matige niveau wat IJsselvogels liet zien, lag volgens mij in de hoop dat de zon zou gaan schijnen en de slechte weersvoorspelling niet uitkwam (net als dat op Koningsdag). Zijn wij dan “mooi-weer-korfballers”?!

De wedstrijd
Na ruim 10 minuten aanrommelen, versierde Pieter een stip en wist Peter eindelijk de 0-0 van het scorebord te krijgen, door deze stip te benutten. Pernix leek wakker geschud en reageerde attent; 1-1. Na een aantal moeizame aanvallen, schoot Jeanine knap de 1-2 binnen. Een makkelijk schietende heer van Pernix wist gelijk te trekken. Pernix kwam even op een 3-2 voorsprong dankzij een foutje van de scheidsrechter, die voor de rest van de wedstrijd erg goed floot. Maar gelukkig begon IJsselvogels vervolgens beter te spelen. Door tijdige aansluiting, kon de bal sneller rond gaan, waardoor kans op kans werd gecreëerd. De 3-2 achterstand werd omgebogen in een 3-5 voorsprong bij rust, terwijl er nog tal van grote kansen onbenut bleven.

In de rust bleek dat www.weerslag.nl inderdaad (helaas, in dit geval) een betrouwbare bron is, als het gaat om het voorspellen van het weer. Het ging steeds harder waaien en regenen. De spelers kwamen uit de kleedkamers met hun gezicht op onweer. Ja, er moesten nog 35 minuten gespeeld worden..

Pernix leek de eerste 5 minuten na rust het meest last te hebben van het weer. De heren lieten zich vaak aftroeven in de rebound, waardoor IJsselvogels lange aanvallen kon draaien. Peter beloonde door van ver raak te schieten; 3-6. Nu doordrukken zou je zeggen, maar Pernix begon steeds meer karakter te tonen. De ploeg gaf zich niet zomaar gewonnen. Typerend was dat IJsselvogels tot 3 maal toe de bal niet wist uit te brengen naar de aanval, door de harde werklust van de Leidenaren. Daarnaast ging het gooien, vangen en schieten van de Moordrechtenaren steeds slechter en werd er geklaagd over het weer. Dit alles bracht Pernix langzaam maar zeker terug in de wedstrijd, gevolg: 4 – 6, 5-6, 6-6 met nog ruim 10 minuten te spelen. Peter Bakker greep terecht in en bracht Marina voor Kimberley. Veel tijd kreeg Marina niet in de aanval, want het was het verdedigingsvak dat snel 2 doelpunten tegen kreeg, waardoor Pernix toch de winnaar van deze dramatische wedstrijd leek te worden. 6 minuten voor tijd mocht Victor nog invallen voor Coen. Na 2 keer de bal uit handen te laten vallen en 2 keer half-stok te schieten, besloot hij maar in de rebound te gaan staan. Jary profiteerde, trok weg, werd vrij gegooid door Hannah en scoorde zo de 8-7. Het werd zelfs nog 8-8 in de slotminuut. Met natte / bevroren handen wist Victor binnen te schieten en werden de punten dus alsnog gedeeld.

Ontevreden
Beide ploegen ontevreden. Op basis van strijdlust en beleving verdiende IJsselvogels zeker geen punt. Maar de 3-6 voorsprong had natuurlijk nooit uit handen gegeven mogen worden. Met een betere mentaliteit en een stukje meer beleving had deze wedstrijd al veel eerder op slot gegooid kunnen worden. Aan de andere kant alle credits naar de Leidenaren die steeds beter gingen spelen naarmate het weer slechter werd.
Een goede leerschool voor IJsselvogels 2. Het kan natuurlijk best eens voorkomen dat de omstandigheden om een wedstrijd te spelen niet optimaal zijn, maar dan juist moeten we proberen mentaal sterk te blijven en de rug te rechten. In de zaal hebben we bewezen dat we dit zeker kunnen. Aanstaande zaterdag 9 mei om 14:00 uur zal dit thuis recht worden gezet tegen DES 2, die stiekem nog hopen op het kampioenschap.

Doelpuntenmakers: Jary 3x, Peter 3x, Jeanine 1x, Victor 1x

Plaats een reactie