bal

Eind vorig seizoen heb ik de knoop doorgehakt: ik ging stoppen met het coachen van het 4e nu terugkeren als speler door een knieblessure niet meer reëel lijkt. Op een doordeweekse avond op een verlaten complex in onze buurgemeente die periode afgesloten. Dit jaar een nieuwe uitdaging bij D2. Trainers en spelers van D2/D3 proberen op een hoger plan te brengen in de schaduw van D1, en de spelers van D2 laten aansluiten bij D1. Ambitieus? Gezond sportief? We zullen het zien. Samen met Noël, Tamara en Anouk (D2) en Daan en Mike (D3) proberen we zo leuk en goed mogelijk te korfballen. Maar nu dus de D2. Het voordeel van zelf niet meer spelen is dat je bijna alles zelf kunt coachen. Een verslag van zeven weken D2.

Over wie hebben we het? D2 dit jaar bestaat uit Anne, Kirsten, Lisa, Marije, Isa, Marijn, Tim en Wesley. Precies 8 dus en afkomstig uit vorige teams D2, E1, E3, E4 en E5. Gelukkig allemaal gemotiveerd (toch?) en voor velen voor het eerst in twee vakken. En meteen ingedeeld in de 1e klasse, het 1-na-hoogste niveau, net zo hoog als D1. Na een paar trainingen en een oefenwedstrijd een wedstrijd voor het ‘echie’ tegen KCR D1. Een ploeg die vorig jaar met 5 spelers nog in de hoofdklasse speelde, dus een goede test. Hoewel we duidelijk de mindere ploeg waren, konden we met een hoger rendement wel bijblijven en bleef de schade beperkt tot 10-7. Een mooie eerste wedstrijd met vijf doelpuntenmakers, maar een coach ziet dan natuurlijk vooral veel om te gaan trainen.

Een week later thuis tegen Olympia D2. Dit bleek die dag maar ook in de eindstand een zwakke broeder in de poule. Er werd dan ook soepel gewonnen met 10-1. Ook vandaag weer vijf doelpuntenmakers en het baltempo was hoger dan vorige week (ook door de zwakkere tegenstander natuurlijk, maar toch). Na een week vrij weer een wedstrijd, nu tegen RWA D1. Een ploeg met enorm veel lengte waardoor het gooien erg moeilijk werd. Toen ik halverwege de wedstrijd zelf op pad ging met B1, kwam D2 net op 3-3. Toch had ik het gevoel dat het lastig zou worden om hier punten te halen. Groot was mijn verrassing dan ook toen er met 6-4 gewonnen was in een zeer spannende wedstrijd (en ook hier: vijf doelpuntenmakers!).

Weer een weekje vrij (maar 6 ploegen in de poule, dus 1 wedstrijd minder) en daarna met D2 op pad naar Barendrecht. Wat was dat een schril contrast met de eerdere wedstrijden. Slappe wedstrijd, veel te veel plaatsfouten, niet goed geluisterd en een tegenstander die ook veel beter kon, dus niet leuk om te kijken voor de meegereisde ouders (en de coach natuurlijk). 7-4 als einduitslag en voor het eerst dus minder doelpuntenmakers: slechts twee.

Een week later de laatste veldwedstrijd tegen OZC D1. Op basis van de stand een wedstrijd die gewonnen kon (moest) worden. En dat bleek in de eerste minuten ook al, OZC kwam niet tot aanvallen maar uitlopen deed D2 nog niet. Het scoren kwam gelukkig daarna wel en er werd dik met 14-1 gewonnen. Kansen over vele schijven, maar u raadt het al: 5 doelpuntenmakers.

Een derde plaats in de 1e klasse vind ik een keurige prestatie. Natuurlijk willen we altijd beter en gaan we er in de zaal voor om beter te leren korfballen en misschien nog wel hoger te eindigen. KCR D1 is de terechte kampioen in onze poule D1B dus vanaf hier de felicitaties voor deze ploeg. Onze D1 werd kampioen in D1A terwijl D3 op de laatste speeldag de eerste punten in de 2e klasse binnenhaalde in Maassluis.

De zaalindelingen zijn helaas nog niet eens bekend (bizar eigenlijk) maar wij gaan ervoor in de zaal!

Matthijs