Klokslag zeven voor zes vertrokken er drie auto’s richting Scheveningen voor het KVS Haringbokaal toernooi. Een auto met de dames Anja, Ada Christa en Yvonne. Een auto met mannen; Joost, Rob en Ruud en de auto met suporters Sylvia en Sandra en nieuweling Patrick. Stefan was vanwege zijn werk al de hele dag in Den Haag en wachtte ons op op het knusse terrain van KVS. Bij het aanmelden werd ons al medegedeeld dat er helaas de hele dag al een stroomstoring was in de straat en er waarschijnlijk maar 2 wedstrijden gespeeld konden worden. Maar de koffie/thee en verse cake maakt veel goed. Dat mocht de pret niet drukken en vol overgave begonnen de rood witte vogels aan hun professionele warming up. De eerste wedstrijd tegen KVS 2 begon goed. Er werd sterk en snel gespeeld. Maar helaas kon er in de eerste zevenhalve minuut niet gescoord worden. Rob ging er vol voor en kreeg direct last van een oude kuit blessure. Hij heft de rest van de wedstrijden zijn functie als tom tom voor Patrick met verve vervuld.
In de tweede helft kregen de recreanten vogles pas echt vleugels. Na een prachtige doorloper van Christa, een beauty van een afstandschot van Stefan en nog een doorloper van Christa werd er met 3-0 gewonnen. Dat er de tweede pot, tegen Dijkvogels, wat meer geworsteld moest worden werd al snel duidelijk. Toen Joost prachtig de paal had veroverd (je zou trots geweest zijn Suzan) probeerde de heer van Dijkvogels om onze Joost (2m bij 1m) aan de kant te zetten. Joost stapte steeds een beetje dichter naar de paal tot deze om ging. Ook in het andere vak kwam er regelmatig wat duw en trek werk aan te pas. Ja wel u leest het goed de rode broekjes zakten soms tot op knie hoogte, tot Stefan er helemaal klaar mee was en zijn heer (zeer terrecht) uitkafferde voor dit feit.
Helaas geen doelpunten in deze pot en ook nog eens een naar gevoel tijdens de intredende duisternis.
Er werd geteld en nog eens geteld en nog eens….. en wat bleek KVS 1 tegen onze enige echte Ijsselvogels in de finale. Wat een prachtige pot. Er werd gespeeld van schemer naar donker, maar Joost wist met zijn lengte de bal prachtig over het gele randje te wippen. Zorgde zelfs voor een twee nul en de wangen gingen gloeien van trots langs de zijlijn. Dit was hard nodig want zelfs de 8 trainingsjacks over de schoot van Sylvia en Sandra konden niet meer voor voldoende warmte zorgen.
In het verdedigende vak wilde Anja af van haar bril want de schittering was erg lastig, helaas scoorde haar dame een mooie doorloper. 2-1
Na de rust ging ijsselvogels vol in de aanval en scoorde Stefan een mooi schot en Ruud zelf een prachtige zonder de korf te raken. Daar klonk het eindsignaal en in het pike donker werd de haring bokaal in de wacht gesleept. 18 over 20 vertrokken we richting sfeervol clubhuis wat met kaarsen verlicht werd. Een beker met grote oren, een schaal vol haring, uitjes en brood…. Vis moet zwemmen, dus een gezellige after korfball avond. Met nog een jaloerse verstopactie van onze beker door Achilles (kinderachtige lui) keerden we tevreden huiswaarts.