Hoe vloog de scheidsrechter?
De laatste twee zaterdagen weer twee keer mogen fluiten. Op 3 februari het 5e tegen KCR 8 en op 10 februari A2 tegen OZC A1. Wat een verschil in wedstrijden zeg! Een klein kijkje in de ogen van deze scheidsrechter.
3 februari. KCR 8 neemt een team mee met 8 spelers met zo’n 40 jaar korfbalervaring en dus leeftijden tussen 45 en 50. Een stukje ouder dan de spelers uit het 5e, maar dat maakt voor de scheidsrechter natuurlijk niet uit. Het begin is prima, er wordt prima gespeeld en ik heb het idee dat ik de beslissingen goed en overtuigd maak. Maar vanaf de eerste ‘twijfelbal’ start KCR met aan alle kanten commentaar leveren op tegenstanders en scheidsrechter. Begrijp me goed, reageren mag wel hoor, het blijft sport en soms ziet de scheidsrechter iets wel anders of beter dan jijzelf als speler (ik had ook wel eens commentaar…). Maar blijven zeuren maakt het voor spelers en scheidsrechters echt niet leuker. KCR liep klagend de zaal uit nadat het 5e de punten in eigen huis hield. Frustratie. Ik denk daar dan in de week na de wedstrijd over na. Een drie-, viertal twijfelbeslissingen. Had ik iets anders kunnen of moeten doen? Meestal de twijfel gelijkelijk verdeeld over beide ploegen en dan is het netto volgens mij niet zo’n probleem. En zeker spelers die al 40 jaar korfballen, zouden toch wel eens een beslissing kunnen accepteren? Gewoon lekker korfballen, voor het plezier, zoals het moet. Spelers maken toch ook fouten? Als ik dan later in de week via de livestream (niet meer live) een korfballeaguewedstrijd terugkijk en vergelijkbare beslissingen in vergelijkbare situaties zie, doe ik het soms eigenlijk helemaal niet verkeerd. Maar toch, van de 100 beslissingen die je neemt gaat het na afloop maar over 3 of 4, het (meestal mooie) lot van een scheidsrechter.
10 februari. Geen KNKV-scheidsrechter bij A2 en dus mag ik hier ook fluiten. Spannende pot tegen OZC A1. Binnen 28 s staat het al 1-1, dat belooft wat. Een hoog tempo maar zeker een leuke wedstrijd met scores om en om. Ook hier een paar twijfelballen, maar net-wel-net-niet snijden, net-wel-net-niet een overtreding bij de korf, net-wel-net-niet verdedigd, je neemt dan waar en beslist. Lekkere wedstrijd om te fluiten en (wat een verademing) veel meer acceptatie (zoveel betere waarneming zal ik toch niet doen een week later?). Natuurlijk wel eens een balende speler of coach (prima) maar daarna weer lekker korfballen. Scores over en weer en een 17-16 eindstand. In de rust en na de wedstrijd met de coach van OZC nagesproken. Een paar twijfel-situaties nabesproken (misschien niet altijd eens geworden, maar wel prettig over de wedstrijd nagepraat en onze waarnemingen besproken en beslissingen toegelicht) voordat OZC huiswaarts ging. Een hand van een aantal spelers met een bedankje. Dat geeft al met al een veel voldaner gevoel. Complimenten voor A2 en OZC A1. Dat houdt het fluiten leuk.
Matthijs