Geel en rood?
Een paar jaar geleden heb ik al eens wat stukjes rondom fluiten geschreven. Ik ga dit weer oppakken. Ik zal proberen elke keer kort op een bepaald aspect van het scheidsrechter zijn, de spelregels of de ploegen ingaan. Kortom: “Hoe vloog de scheidsrechter?”
Afgelopen vrijdag werd ik gebeld door de KNKV of ik een wedstrijd in de 1e klasse wilde overnemen waar ze nog niemand voor gevonden hadden. Aangezien ik al voor een 2e klasse wedstrijd in Capelle zaterdagavond 22:15 (!!) erop stond en deze nieuwe wedstrijd om 17:30 gespeeld zou worden en een niveau hoger was leek me dat een mooie uitdaging.
Ik had me goed voorbereid, was ruim op tijd aanwezig en had er zin in. Het werd een pittige wedstrijd, maar niet ondoenlijk. Er was een bepalend moment in de 5e minuut. Ik heb een speler van de thuisspelende ploeg toen een gele kaart gegeven wegens het niet opvolgen van mijn aanwijzingen. Ik had een strafworp gegeven en de bal werd opgehaald. Hierbij liep de betreffende speler heel rustig terug naar de korf. Ik heb hem aangegeven op te schieten, na een paar seconde nog een keer en de 3e keer vond ik het genoeg en gaf een gele kaart.
Achteraf gezien wellicht wat snel in de wedstrijd, met als gevolg dat de rest van de wedstrijd ik veel commentaar kreeg van thuispubliek en spelers. In elk geval een leermoment van mij om te bekijken of een volgende keer ik het anders moet oplossen en wellicht ook voor de speler om de aanwijzingen wel op te volgen. Hou het spel vlot en ga het niet onnodig vertragen.
Ik dacht daarom in dit eerste verhaaltje wat weetjes rondom de rode en gele kaart te vermelden:
- De gele kaart is een formele waarschuwing, vaak wordt het gegeven bij wangedrag bijvoorbeeld iemand trapt de bal weg, volgt aanwijzingen niet op, iemand beledigt, etc. De rode kaart is de overtreffende trap ervan (voorbeeld bedreiging, geweld) danwel bij 2 gele kaarten. Er zijn codes afgesproken waarin op het formulier mee wordt aangegeven in welke hoek de waarschuwing zit. De scheidsrechter noteert de code op het formulier met een korte omschrijving.
- Beide kaarten kosten de vereniging/speler geld en eventueel uitsluiting bij latere wedstrijden. Een rode kaart betekent dat de speler direct de wedstrijd moet verlaten. In tegenstelling tot andere sporten mag bij korfbal een vervangende speler worden opgesteld. Kortom de speler met de rode kaart wordt weggezonden en vervangen door een wissel.
- Iedereen die tot de ploeg behoort (spelers, reservespelers, coach, verzorgers) kan een kaart krijgen (geel of rood).
- De scheidsrechter kan kaarten geven vanaf het moment dat hij aanwezig is op de sportaccommodatie tot en met het tekenen van de wedstrijdformulieren. Denk er dus aan wat je zegt tegen een scheidsrechter na afloop van de wedstrijd (eigenlijk altijd natuurlijk) en weet dat hij je nog kaarten kan geven tot het moment van de handtekening. Hierna kun je overigens niet los gaan, want ook daarna kan de scheidsrechter melding maken van voorvallen.
- Eenmaal gegeven zal een kaart altijd door de scheidsrechter op het formulier vermeld moeten worden.
- Jeugdspelers t/m B teams in de breedtekorfbal kunnen wel een formele waarschuwing krijgen maar er wordt aan jeugdspelers geen kaart vertoond. De werking is dus hetzelfde maar de kaart wordt niet getrokken.
- Een scheidsrechter kan niet alles zien of horen. Soms zal een speler heftig reageren op een opmerking van een andere speler. De scheidsrechter ziet dan wellicht alleen die reactie en geeft daarop een kaart. De scheidsrechter zal de kaart gewoon noteren maar de speler heeft altijd dan de gelegenheid in beroep te gaan bij de Tuchtcommissie KNKV om de situatie toe te lichten.
- Elke kaart die gegeven wordt krijgt een code mee op het formulier. Hiermee kan door de scheidsrechter worden aangegeven om welke reden de kaart is gegeven.
- Indien de scheidsrechter niet meer weet aan wie hij precies de gele kaart heeft gegeven danwel indien het om een wisselspeler gaat die nog niet bekend is bij de scheidsrechter en de aanvoerder weigert zijn medewerking te achterhalen wie het betrof dan maakt de scheidsrechter daar melding van op het formulier en geeft aan de aanvoerder ook een gele kaart als die niet meewerkt.
Een kaart ontvangen is niet fijn, maar bedenk ook dat het geven van een kaart ook niet altijd even plezierig is. Je weet als scheidsrechter namelijk dat dit het contact en gedrag beïnvloed de rest van de wedstrijd. Tegelijkertijd zijn er afspraken hoe we met elkaar omgaan. Behandel elkaar en de scheidsrechter zoals je zelf ook behandeld wilt worden. Emoties in een wedstrijd zijn er altijd maar probeer jezelf in de hand te houden of let op hoe je je medespelers kan helpen hun emoties in de hand te houden.
Vragen over de regels of hoe je zelf kan fluiten, schiet me gerust aan!
Groeten
Stefan