1969 2019
Afgelopen zondag bereikte ons het intens droevige bericht dat Robert Verbeek van Mourik thuis in zijn slaap was overleden.
Robert heeft door de jaren heen een unieke bijdrage geleverd aan onze vereniging.
Als speler was Robert een onmisbare schakel in alle teams die hij doorliep tot aan IJsselvogels 1. Niet allereerst vanwege zijn fluwelen techniek maar vooral om zijn wedstrijdmentaliteit en snelheid. Hij ging voorop in de strijd, zowel binnen als, indien nodig, ook buiten de lijnen.
Menig medespeler zal zich de achtervolging nog herinneren van zijn tegenstander in Maasland. Op het scherpst van de snede maar nooit unfair. En als teamgenoten hebben we ook vaak na de wedstrijden genoten van Robert z’n gezelligheid en zijn positieve instelling, altijd in voor een geintje.
Als vrijwilliger met de wedstrijdfluit in de hand bleef hij altijd dicht bij zichzelf. Hij straalde plezier uit maar ondanks dat was hij kordaat in zijn beslissingen met de nodige flair. Hij was tevens als vrijwilliger onderdeel van de, toen nog, JTC. Hierin heeft hij altijd blijk gegeven van technische en tactische kennis waarbij hij nooit het belang van de jeugdleden uit het oog verloor.
Tenslotte als toeschouwer maar vooral vader. Met twee korfballende dochters heeft hij menig uurtje langs de lijn gestaan. Uiteraard bij Joyce en Kimberley maar ook bij de thuiswedstrijden van het eerste. Bevlogen, fanatiek maar zeker ook kritisch. Met heel veel trots zal hij ongetwijfeld de wedstrijden van Kimberley in het eerste gevolgd hebben.
Robert was een innemend mens, altijd geïnteresseerd in de ander met nog altijd een vleugje van zijn kwajongenskarakter.
Zo zullen wij hem blijven herinneren.
Wij wensen Diana, Joyce en Kimberley heel veel kracht toe bij het verwerken van dit verlies.
Namens het bestuur van korfbalvereniging IJsselvogels
Hans Klijn